نان مافیای انتقال آب و سد سازی در دامن زدن به بحران‌های آبی است / دولت «ارزیابی اثرات زیست محیطی» انتقال آب دریای خزر را منتشر کند

به گزارش خبرنگار دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، باغخانی پور مسئول سابق بسیج دانشجویی دانشگاه شهید بهشتی و دانشجوی دکترای محیط زیست این دانشگاه در میزگرد بررسی تبعات اجرای طرح انتقال آب دریای خزر به فلات مرکزی ایران که با حضور نادری، دانشجوی دکتری رشته آموزش محیط زیست دانشگاه پیام نور در «خبرگزاری دانشجو» برگزار شد، با بیان اینکه در علم محیط زیست باید به فرآیند‌ها به صورت اکوسیستمی نگاه کنیم، گفت: یکی از مشکلات طرح انتقال آب دریای خزر به سمنان این است که نگاه بخشی دولت در زمینه انتقال آب باعث شده تا بقیه شبکه اکوسیستم دیده نشود، و همین عامل باعث می‌شود اتفاقات زیادی از جنس محیط زیستی بیافتد و عواقب آن نیز قطعا تبعات سیاسی، فرهنگی، اجتماعی را به وجود می‌آورد و در این بین هم مردم متضرر می‌شوند.

 

وی با اشاره به اینکه وقتی پروژه انتقال آب اجرا می‌شود تصور این است که آب به راحتی در یک لوله جریان پیدا می‌کند و به مقصد می‌رسد و کسانی که ذی نفع هستند از این انتقال آب استفاده می‌کنند و این در حالی است که کار مخصوصا در حوزه انتقال آب دریاچه خزر به سمنان اصلا به این راحتی نیست، افزود: انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان به فلات مرکزی ۲ مزیت بیشتر از انتقال آب از دریای خزر به سمنان دارد اگر چه ما با انتقال آب از دریای عمان و خلیج فارس هم به طور کلی موافق نیستیم.

مسئول سابق بسیج دانشجویی دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به اینکه خلیج فارس همسطح آب‌های آزاد است، ولی دریای خزر بیش از ۳۰ متر پایین‌تر از آبی‌های آزاد قرار دارد؛ بنابراین برای انتقال آب از این دریا به فلات مرکزی و جبران شیب موجود باید هزینه بیشتری صرف شود، تصریح کرد: جبران این شیب نیازمند احداث ایستگاه‌های پمپاژ بیشتر، تخریب بیشتر خاک، پوشش گیاهی غنی و صرف هزینه بیشتر برای تهیه کالا‌های مصرفی مورد نیاز است.

باغخانی پور با بیان اینکه به گفته تجریشی معاون سازمان حفاظت از محیط زیست قرار است که خاک مسیر انتقال آب دریای خزر به سمنان به محیط کشاورزی منتقل شود و این نکته جالبی است که از زبان معاون سازمان حفاظت از محیط زیست مطرح می‌شود، اظهار کرد: قطعا خاکی که قرار است به بخش کشاورزی منتقل شود آن استفاده‌ای را که در محیط خود دارد در محیط دیگری ندارد.

وی با تاکید بر اینکه انتقال آب دریای خزر به فلات مرکزی باید با ملاحظاتی اجرا شود، افزود: اولین ملاحظه برای اجرای این پروژه ملاحظه اقتصادی است به این معنا که این انتقال آب از مبداء به مقصد باید به صرفه باشد. با این وجود اگر از کسانی که به دنبال اجرای طرح انتقال آب هستند بپرسیم این طرح چقدر اقتصادی است احتمالا می‌گویند ما حساب کتاب کرده ایم و قطعا اقتصادی است و این در حالی است که اصلا این طور نیست، چون دوستان در محاسبات خود اکوسیستم و اقتصاد محیط زیست را محاسبه نکرده اند.

مسئول سابق بسیج دانشجویی دانشگاه شهید بهشتی با بیان اینکه اقتصاد محیط زیست در انتقال آب خزر به سمنان تعیین کننده است چرا که آسیب‌هایی که این طرح در طول مسیر و یا در مقصد ایجاد می‌کند معیشت مردم را هم درگیر می‌کند، گفت: واقعیت این است که در مطالعات دولت اصلا به اقتصاد محیط زیست طرح انتقال آب از خزر به سمنان و اینکه معیشت مردم چقدر در خطر می‌افتد توجه نشده است.

 

باغخانی پور با اشاره به اینکه طرح انتقال آب از دریای خزر به سمنان علاوه بر اینکه نیازمند صرف هزینه‌های زیادی برای تهیه سیستم‌های آب شیرین کن، ایستگاه‌های پمپاژ، احداث تونل و خرید لوله‌های انتقال است برای طبیعت هم عوارضی دارد و همچنین دارای عوارض اجتماعی است، افزود: سود مالی که از فروش آب مد نظر دولت است با ضرر‌هایی که این طرح به اقتصاد، سیاست، اجتماع و محیط زیست وارد می‌کند به دست نمی‌آید و این نکته مهمی است.

وی به بروز مناقشات طایفه‌ای در جریان اجرای برخی پروژه‌های انتقال آب بین حوزه‌ای اشاره کرد و گفت: این مناقشات نشان می‌دهد که همه مردم نیز موافق اجرای طرح‌های انتقال آب نیستند.

مسئول سابق بسیج دانشجویی دانشگاه شهید بهشتی با بیان اینکه در بخش هیدرولوژیکی نیز اتفاقی که ممکن است در جریان انتقال آب دریای خزر به فلات مرکزی بیفتد این است که ممکن است سطح آب دریای خزر چند سانتی متر کاهش یابد، گفت: نکته‌ای که در ارتباط با کاهش آب سطح دریا‌ها وجود دارد این است که این کاهش شوری دریا‌ها را بالا می‌برد و همین افزایش شوری باعث می‌شود اکوسیستم آبزیان به هم بخورد در نتیجه آبزیان دیگر نمی‌توانند در این آب‌ها زندگی کنند و همین مسئله نیز صید را با مشکل مواجه می‌کند.

 

باغخانی پور با اشاره به اینکه انتقال آب دریای خزر به سمنان کیفیت رودخانه‌هایی را هم که به این دریا متصل هستند تحت تاثیر قرار می‌دهد، افزود: مهمترین اتفاق هیدرولوژیکی که ممکن است در مسیر انتقال آب اتفاق بیفتد رسوب گرفتگی لوله‌های انتقال آب است که در این رابطه لوله‌ها قطعا به لایروبی نیاز پیدا می‌کنند؛ از طرفی باید برای دفن این رسوبات هم چاره اندیشی شود.

وی با بیان اینکه دولت در قبال برخی طرح‌های عجیب و غریب همچون طرح انتقال آب خزر به سمنان شفاف عمل نمی‌کند و مشخصات جز به جز این طرح مشخص نیست، تصریح کرد: سوال بنده به عنوان منتقد محیط زیست کشور این است که گزارش اثرات زیست محیطی طرح انتقال آب دریای خزر به سمنان کجاست، این گزارش دست چه کسی است، چه شرکتی آن را انجام داده و چه کسی آن را امضا و تایید کرده است در هر حال امروز پروژه‌ای عظیم‌تر از پروژه انتقال آب از خزر به فلات مرکزی در کشور نداریم؛ بنابراین باید تمام ابعاد آن به طور شفاف برای مردم و کارشناسان اعلام شود.

باغخانی پور با اشاره به اینکه در اکثر مواقع نیت و پشت صحنه انتقال آب، تامین آب شرب نیست بلکه تامین آب مورد نیاز صنعت است و دولت‌ها نیز در این رابطه صحبت نمی‌کنند، تصریح کرد: واقعیت این است که تامین آب شرب سهم بسیار اندکی از حجم انتقال آب را به خود اختصاص می‌دهد.

این فعال دانشجویی با اشاره به اینکه در کشور ۳۲ میلیارد مترمکعب پساب تولید می‌شود که از این میزان ۲۸ هزار میلیارد مترمکعب آن سهم کشاورزی و ۵ هزار میلیارد مترمکعب نیز سهم فاضلاب شهری و صنعتی است، اظهار کرد: با هزینه کمتری از میزان هزینه‌ای که قرار است برای پروژه انتقال آب صرف شود می‌توان تصفیه خانه‌های فاضلاب‌های شهری و صنعتی را ایجاد کرد و پساب تصفیه شده را در بخش کشاورزی و صنعت به کار گرفت.

 

باغخانی پور با اشاره به اینکه آمار تصفیه آب در کشورمان در حال حاضر کمتر از ۱.۲ میلیارد متر مکعب است که بالای ۹۲ درصد از حجم فاضلاب تصفیه شده نیز مربوط به فاضلاب شهری است اضافه کرد، حجم تصفیه فاضلاب شهری تا ۵ میلیارد مترمکعب قابل افزایش است؛ بنابراین دولت به جای اینکه هزینه کلانی را برای انتقال آب بین حوزه‌ای اختصاص دهد می‌تواند روی تصفیه خانه‌های شهری سرمایه‌گذاری کند.

این دانشجوی دکترای محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی به اهمیت آمایش سرزمینی در بحث انتقال آب دریای خزر به سمنان اشاره کرد و افزود: سوال این است که آیا در آمایش سرزمینی استان سمنان و مازندران بحث انتقال آب دیده شده است؟ باید گفت: خیر در واقع این پروژه پروژه‌ای است که به یکباره در این دولت رو شده و می‌خواهند آن را اجرا کنند و این در حالی است که نه آمایش سرزمینی و نه مطالعات ارزیابی این طرح انجام نشده است؛ بنابراین با توجه به دانش کمی که دولت‌ها در بحث انتقال آب دارند با اجرای این طرح‌ها قطعاً در آینده با مشکل افزایش شوری و یا با فرسایش خاک، جنگل تراشی، به هم خوردگی اکوسیستم در مسیر طرح انتقال آب و از بین رفتن بخشی از جنگل‌های هیرکانی که به گفته معاون سازمان حفاظت از محیط زیست میزان این تخریب ۴۰ هکتار و به گفته برخی دیگر از کارشناسان ۸۰ هکتار است مواجه خواهیم شد.

وی با بیان اینکه قرار است با اجرای طرح انتقال آب خزر به سمنان ۴۴ هکتار از جنگل‌های هیرکانی که حتی قطع کردن یکی از درختان «ارس» در این جنگل ممنوع است را تخریب کنند تا در نهایت سود کوتاه مدتی عاید منطقه مقصد شود، اظهار کرد: در مورد ورود مدعی العموم به موضوع انتقال آب دریای خزر به سمنان ممکن است قوه قضاییه بگوید ما قبل از اجرای این طرح نمی‌توانیم به این موضوع ورود کنیم و این بحث نیز درست است؛ اما واقعیت این است که جریانات دانشجویی و مردمی، NGO‌ها و جریانات از این دست و حتی اساتید این حوزه همچون دکتر مخدوم از سر سخت‌ترین مخالفین انتقال آب مختلف اجرای این طرح هستند، ولی دولت به این مخالفت‌ها توجهی نمی‌کند.

باغخانی پور افزود: نکته جالب این است که همه اتفاقات محیط زیستی در دوره کلانتری رخ داده و علت این موضوع هم این است که کلانتری نه علم محیط زیست دارد و نه محیط‌زیستی است.

 

وی بیان کرد: علی رغم مخالفت‌هایی که نسبت به برخی از موضوعات زیست محیطی در دولت‌های قبل و حتی در این دولت و در زمان ریاست ابتکار در سازمان محیط زیست وجود داشته، اما تمام این موضوعات همچون موضوع تراریخته و ماهی تیلاپیا با ورود آقای کلانتری به سازمان حفاظت از محیط زیست مجوز گرفتند. در هر حال با وجود کلانتری در سازمان حفاظت از محیط زیست هر جا به امضاء مجوزی نیاز بوده این سازمان مجوز لازم را صادر کرده که از نظر ما قطعاً این مجوز‌ها تخلف است؛ بنابراین اگر این طرح‌ها اجرا شوند مردم گریبان مسئولین آن را می‌گیرند و آن‌ها را فراموش نخواهند کرد.

 

این دانشجوی دکترای رشته محیط زیست با بیان اینکه ما از دولت‌ها می‌خواهیم در اجرای پروژه‌ها متخصصین را در بین مشاورین خود به کار بگیرند، افزود: نکته‌ای که برای بنده جالب بوده این است که دوستان دولتی خیلی صریح به مخاطبین خود از جنس متخصصین چه متخصصین جوان و چه متخصصین سالخورده می‌گویند شما سواد زیست محیطی ندارید و مثلاً در موضوع انتقال آب از من جوان ۳۰ ساله که دانشجوی دکترای محیط زیست هستم تا دکتر مخدوم که استاد تمام محیط زیست است می‌گویند شما سواد محیط زیستی ندارید در هر حال بنده نمی‌دانم که متخصصین حوزه محیط زیست سواد ندارند یا دوستانی که بر مسند سازمان حفاظت از محیط زیست نشستند و هیچ بویی هم از محیط زیست نبرده اند.

 

نادری، دانشجوی دکترای محیط زیست دانشگاه پیام نور نیز گفت: در خصوص مسئله انتقال آب مخصوصا انتقال آب بین حوزه‌ای در کشور مانند انتقال آب از دریای خزر و دریای عمان و خلیج فارس به فلات مرکزی صحبت‌های زیادی می‌شود با این وجود در درجه اول آنچه که باید به آن اشاره کنیم این است که متاسفانه در کشورمان در حوزه آب یک سیاست گذاری و خط مشی واحدی وجود ندارد و متولیان زیادی از وزارت نیرو و وزارت جهاد کشاورزی گرفته تا سازمان حفاظت محیط در این حوزه نظر می‌دهند.

وی بر ضرورت تعیین یک متولی واحد در حوزه آب تاکید کرد و افزود: اگر یک متولی واحد در حوزه آب داشته باشیم خیلی از اتفاقاتی که در این حوزه رخ می‌دهد را شاهد نخواهیم بود.

نادری با اشاره به جوسازی‌های صورت گرفته علیه سدسازی در کشور گفت: خیلی‌ها ساخت و ساز سد‌ها را به دلیل قطع کردن ارتباط بالادست و پایین دست رودخانه‌ها عامل خشکسالی‌ها در کشور می‌دانستند، اما در سیل فروردین سال ۹۸ شاهد بودیم که به یکباره همه مدافع سدسازی در کشور شدند.

 

وی با بیان اینکه در کشورمان برخی‌ها با امنیتی کردن بحث آب این حوزه را به حاشیه می‌برند، افزود: معتقدم در کشورمان بیشتر از اینکه کمبود منابع آب داشته باشیم مشکل ما مدیریت منابع است. در واقع ما در کشوری زندگی می‌کنیم که خیلی از مناطق بسیار بیشتر از پتانسیل و جمعیت خود دارای منابع آبی هستند با این وجود سوال این است که چه کسی مدیریت این منابع را برعهده دارد که متاسفانه باید بگوییم سیاست گذاری واحدی در این حوزه نداریم.

نادری با بیان اینکه بحث انتقال آب شاید در کوتاه مدت بتواند مشکل منطقه مقصد را حل کند، اما در میان مدت و دراز مدت تبعات اقتصادی اجتماعی و زیست محیطی به بار می‌آورد. تصریح کرد: در کشور نمونه‌هایی از انتقال آب را داشته ایم که باعث تخریب منطقه مبدا و در دراز مدت باعث تخریب منطقه مقصد هم شده اند.

این فعال دانشجویی با تاکید بر اینکه باید مسائل حوزه آب را در قالب یک بسته شامل بررسی‌های اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی، فناوری، هیدرولوژیکی و حتی امنیتی در نظر بگیریم، گفت: در حوزه انتقال آب بین حوزه‌ای تا جایی که امکان دارد نباید این انتقال صورت بگیرد، چون ما الان در کشوری هستیم که همچنان راندمان آبی در بخش کشاورزی پس از گذشت چهل سال از عمر انقلاب ۳۰ درصد است و ۷۰ درصد آب در این بخش در مسیر انتقال آب به اراضی به هدر می‌رود.

نادری با بیان اینکه سال گذشته حدود ۲۸ هزار میلیارد تومان در پروژه‌های حوزه آب هزینه شده با این وجود سوال این است که چرا با وجود این هزینه‌ها هر ساله باید وضعیت آب و خاک در کشور بدتر شود و چرا ایران باید کشور اول در حوزه فرسایش خاک باشد، افزود: عدم مدیریت جامع در حوزه آب ریشه تمام اتفاقاتی است که در این حوزه مشاهده می‌کنیم.

این دانشجوی دکترای آموزش محیط زیست با بیان اینکه پیش از اجرای طرح انتقال آب دریای خزر به سمنان ابتدا باید بررسی کنیم که راندمان آبیاری کشاورزی در این استان چه قدر است و ببینیم که این استان در بحث تصفیه فاضلات در چه وضعیتی است، تصریح کرد: امروز در کشور به راحتی آب‌های فاضلاب را از دست می‌دهیم با این وجود سوال این است که ما چه قدر در بحث تکنولوژی‌های تصفیه آب و یا در بحث راندمان آبیاری کشاورزی و یا در مسائل آموزش و آگاه سازی مردم برای کاهش مصرف آب کار کرده ایم.

 

نادری با بیان اینکه اکثر طرح‌های انتقال آب به نام تامین آب شرب و به کام صنعت اجرا می‌شوند، افزود: مثلا پروژه انتقال آب دریای عمان و خلیج فارس به فلات مرکزی که مسافت خیلی زیادی هم از آن اجرا شده به اسم تامین آب شرب است، اما هدف نهایی آن تامین آب مصرفی کارخانه‌هایی مثل گل گهر، چادر ملو و مس سرچشمه کرمان است و بخش زیادی ازهزینه اجرای این پروژه را همین کارخانه‌ها تامین می‌کنند.

نادری با بیان اینکه وجود مافیای سدسازی و انتقال آب در کشورمان یک واقعیت است و نان این مافیا هم در دامن زدن به بحران آبی کشور است، بیان کرد: بحث پروژه‌های انتقال آب از دولت‌های اصلاحات و دولت احمدی نژاد مطرح بوده و تصویب طرح انتقال آب خزر به سمنان در دوره احمدی نژاد اتفاق افتاد که با فشار‌های کارشناسان محیط زیستی لغو و مجدد در دولت فعلی مطرح شد.

این فعال دانشجویی با تاکید بر اینکه در اجرای طرح‌های زیست محیطی باید به تمام ابعاد اقتصادی و اجتماعی، زیست محیطی، هیدرولوژیکی و فناوری طرح توجه کنیم، چون غفلت از هر یک از این ابعاد می‌تواند تبعات مخربی به بار بیاورد، تصریح کرد: اهمیت نیزار‌های دریاچه هامون برای مردم این منطقه این بود که هم غذای دام آن‌ها را تامین می‌کرد و هم در تولید صنایع دستی کاربرد داشت با این وجود وزارت کشاورزی با رهاسازی ماهی علف خوار آمور که از ریشه نیزار‌های هامون تغذیه می‌کردند باعث شد تا هم نیزار‌های این دریاچه نابود شوند و هم ماهی‌های آمور دیگر تغذیه‌ای نداشته باشند و از بین بروند از طرفی همین اقدام باعث شد تا غذای دام و صنایع دستی این منطقه نیز از بین برود.

نادری همچنین به پروژه کاشت ۵۰ هزار هکتار گونه گیاهی کهور در دشت خوزستان اشاره کرد و افزود: کهور یک گونه غیربومی است که ریشه آن تا هشت متر در زیر زمین نفوذ کرده و آب‌های زیرزمینی را به شدت خشک‌تر می‌کند و از طرفی برگ‌های خشبی آن موجب نابودی دام‌های منطقه شده و حساسیت زا هستند تا جایی که در دوران ریاست خانم ابتکار در سازمان حفاظت محیط زیست این حساسیت‌ها اوج گرفت. در هر حال مسئله‌ای که وجود دارد این است که دولت‌ها با استفاده از ناآگاهی مردم پروژه‌هایی را در سطح کلان انجام می‌دهند و اجرای این پروژه‌ها را نیز به برخی ارگان‌ها محول می‌کنند با این وجود وقتی تبعات این طرح‌ها ظاهر می‌شوند مسئولیت آن متوجه این ارگان‌ها می‌شود.

وی با بیان اینکه گزارش «ارزیابی اثرات زیست محیطی» باید قبل، حین و بعد از اجرای تمام پروژه‌ها ارائه شود، افزود: طبق قانون ارائه گزارش «ارزیابی اثرات زیست محیطی» بر عهده دولت‌ها است با این وجود برخی ارگان‌ها با این تصور که که دولت‌ها این گزارش‌ها را تهیه کرده اند اجرای پروژه‌ها را به دست می‌گیرند؛ بنابراین وقتی این طرح‌ها شکست می‌خورند این ارگان‌ها به عنوان عامل شکست شناخته می‌شوند. مثلا با اجرای سد گتوند بزرگترین منبع آب شیرین کشور پشت یک سد و روی گنبد‌های نمکی ذخیره شد و همین مسئله به عاملی برای نابود کردن کل نخیلات و کشاورزی خوزستان تبدیل شده است؛ ارگان‌هایی که اجرای پروژه‌ها را به دست می‌گیرند باید هوشیار باشند و بی گدار به آب نزنند.

این فعال دانشجویی به آثار امنیتی و سیاسی انتقال آب دریای خزر به فلات مرکزی ایران اشاره کرد و گفت: دریای خزر تنها متعلق به ایران نیست و پنج کشور دیگر نیز از این حوزه سهم دارند؛ با این وجود اجرای طرح انتقال دریای خزر به فلات مرکزی قرار است با چه تضمینی اجرا شود؟ چرا که هر کدام از این کشور‌ها ممکن است هر لحظه از نظر حقوقی علیه ما اقدام کنند و یا خود نیز به اجرای پروژه‌های انتقال آب بپردازند.

نادری با بیان اینکه متاسفانه کشورمان در حوزه دیپلماسی آب و حقوق محیط زیست در دستگاه وزارت امور خارجه دچار ضعف است و این در حالی است که ظرفیت خوبی همچون عباس عراقچی معاون وزیر امور خارجه که از متخصصین حقوق آب هستند در این وزارتخانه حضور دارد، اظهار کرد: سدی که توسط دولت ترکیه در حال ساخت است بیش از ظرفیت کل سد‌هایی که در ایران، عراق و سوریه وجود دارند دارای ظرفیت آبگیری است با این وجود ظرفیت خوبی وجود دارد که دستگاه دیپلماسی کشورمان با همکاری دیگر کشور‌ها مقابل این اقدام ترکیه بایستد، ولی هیچ اتفاقی نمی‌افتد و ترکیه هم در حال پیشبرد ساخت این سد است و فردا هم که آن را افتتاح کند دیگر هیچ کاری نمی‌توان انجام داد.

 

 

 

این دانشجوی دکترای آموزش محیط زیست تغییر اقلیم را از جمله آثار طرح انتقال آب دریای خزر به سمنان دانست و گفت: سمنان منطقه خشکی است با این وجود چه مطالعاتی صورت گرفته که با ورود آب دریای خزر اقلیم این منطقه دستخوش تغییر نشده و باعث خیلی از اتفاقات بدتر نشود.

وی در ادامه به رتبه بندی محیط زیستی کشور‌ها با استفاده از شاخص «ییل» در هر ۲ سال یکبار اشاره کرد و افزود: با توجه به اینکه نظام سلطه همواره مسائل محیط زیستی را در دنیا رصد می‌کند به همین دلیل شاخص‌های ییل نیز متناسب با برنامه‌های کشور‌ها تغییر می‌کنند. در این خصوص مثلا اگر غربی‌ها در بررسی‌های خود متوجه شوند ایران برنامه‌های زیادی در حوزه انرژی‌های فسیلی دارد همان سال وزن سنگینی به co۲ می‌دهند و یا اگر ببینند کشوری در حوزه انتقال آب برنامه‌ای دارد وزن سنگینی را به شاخص‌های آب اختصاص می‌دهند تا رتبه این این کشور‌ها از لحاظ شاخص‌های محیط زیستی پایین بیاید.

نادری با بیان اینکه امروز عدم شفافیت در مسائل محیط زیستی فعالین این حوزه را رنج می‌دهد تصریح کرد: چرا دولت در خصوص دریاچه ارومیه به طور شفاف نمی‌گوید چقدر هزینه شده است و یا چرا به طور شفاف نمی‌گوید آیا تمام ابعاد انتقال آب دریای خزر به فلات مرکزی بررسی شده یا نه؟ در هر حال اگر تمام جنبه‌های انتقال آب بررسی شده باشد ما موافق این انتقال هستیم، چون در همین حوزه خزر تمام کشور‌ها در حال برداشت نفت هستند و فقط آلودگی نصیب ما شده است.

 

وی با اشاره به اینکه نظام بین‌الملل نظامی نیست که به حقوق محیط زیست دیگر کشور‌ها احترام بگذارد؛ بنابراین تا جایی که می‌توانیم باید از منابع موجود استفاده کنیم، ولی این بهره برداری باید پس از بررسی و مطالعات دقیق صورت بگیرد و گرنه بیشتر خسارت می‌بینیم، تصریح کرد: به گفته مدیر آب و خاک سازمان جهاد کشاورزی استان خراسان رضوی طرحی به نام همیاران آب در این سازمان ارائه شده که در قالب آن قرار بوده در خصوص کاهش مصرف آب آگاهی‌بخشی شود و طبق برآورد صورت گرفته نیز در صورت اجرایی شدن این طرح میزان صرفه جویی آب ۳۵۰ میلیون متر مکعب بوده که این میزان صرفه جویی ۱۰۰ میلیون متر مکعب بیشتر از حجم آبی است که پیش بینی شده از طریق انتقال آب از دریای عمان به مشهد منتقل شود.

نادری با بیان اینکه حجم ضایعات آب مصرفی در استان خراسان رضوی بیش از یک میلیارد متر مکعب است و این میزان هدررفت نیز معادل ۴ برابر آبی است که قرار است از دریای عمان به مشهد منتقل شود، اظهار کرد: واقعیت این است که با اصلاح هدر رفت آب موضوع انتقال آب میتواند آخرین گزینه تامین آب باشد.

وی با اشاره به اینکه قرار است برای مواجهه با بحران آب در مشهد ۲۵۰ میلیون متر مکعب آب از طریق ۱۶۰۰ کیلومتر لوله گذاری از دریای عمان به این شهر منتقل شود، اظهار کرد: برآورد زمان اجرای این انتقال حداقل ۱۲ تا ۱۴ سال است و برآورد ارزی و ریالی آن نیز ۶۰ هزار میلیارد تومان بوده که منطقی‌تر آن ۱۰۰ هزار میلیارد تومان است و این در حالی است که هزینه اجرای طرح همیاران آب ۸ هزار میلیارد تومان و برآورد زمان اجرای آن ۷ هفت سال بوده است در هر حال با این وضعیت می‌توان نتیجه گرفت که یک مافیایی پشت قضیه انتقال آب در کشور وجود دارد و این مافیا سعی میکند موضوع آب را امنیتی جلوه دهد.