از سوی اخترفیزیکدانان؛
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، این حقیقت که جهان در حال گسترش است تقریبا ۱۰۰ سال پیش کشف شد، اما دانشمندان چگونگی این اتفاق را در دهه ۹۰ فهمیدند؛ هنگامی که تلسکوپ‌های قوی ظاهر شدند. آرتیوم آستاسونوک از موسسه فیزیک و ریاضی IKBFU گفت: این حقیقت که جهان در حال گسترش است تقریبا صد سال پیش کشف شد؛ اما چگونگی این اتفاق را دانشمندان در اواخر دهه ۹۰ با ظهور تلسکوپ‌های قوی و عصر کیهان شناسی فهمیدند. در مسیر مشاهده و تجزیه و تحلیل داده‌های بدست آمده، مشخص شد که جهان نه تنها در حال گسترش است، بلکه به سرعت این اتفاق در حال رخ دادن است و ۳ تا ۴ میلیارد سال بعد از تولد جهان شروع شده است.
آستاسونوک ادامه داد: سپس این ایده شکل گرفت که جهان در بیشتر قسمت‌ها از مواد عادی تشکیل نشده، بلکه با انرژی تاریک که خواص خاصی دارد، پر شده است. هیچکس نمی‌داند که چیست و چگونه کار می‌کند بنابراین به علت ناشناخته بودن «انرژی تاریک» نامیده می‌شود و ۷۰ درصد جهان از این انرژی تشکیل شده است.
نظریه‌های زیادی از ماهیت انرژی تاریک وجود دارد و دانشمندان IKBFU نیز نظریه خودشان را ارائه داده‌اند.
آستاسونوک افزود: اثر کاسمیر (به افتخار فیزیکدان هلندی هندریک کاسمیر) توضیح می‌دهد که وقتی دو صفحه فلزی در خلا قرار گیرند به یکدیگر جذب می‌شوند. این موضوع به نظر امکان ناپذیر می‌رسد، چون چیزی در خلا وجود ندارد. اما درواقع، براساس نظریات کوانتومی، ذرات به طور ثابت در خلا ظاهر و محو می‌شوند در نتیجه به علت برهمکنش با صفحات که مرز‌های مشخص جهان را نشان می‌دهد (و بسیار مهم‌اند)، جذب بسیار کوچکی اتفاق می‌افتد. براین اساس ایده‌ای شکل گرفت که بیان می‌کند تقریبا چنین چیزی در فضا اتفاق می‌افتد. این امر منجر به دفع اضافی شده و باعث تسریع در گسترش جهان می‌شود.
در اصل انرژی تاریک وجود ندارد، اما مرز‌هایی در جهان وجود دارد؛ البته به این معنا نیست که در جایی تمام می‌شود بلکه نوع پیچیده‌ای از موقعیت جغرافیایی است که می‌تواند اتفاق بیفتد. درنهایت تفاوت بین جهان و زمین این است که در مورد اول ما با یک فضای دو بعدی سروکار داریم و در دومی با فضایی سه بعدی.
ارسال نظرات