گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، صوفیا صاحبی؛ نوشتن راجع به قاچاق کالا و البته یکی از زیرمجموعه های معضل گونه آن یعنی کوله بری، کار آسانی نیست. قاچاق معضل نیست، آفت است. راه از بین بردن آفت مبارزه با آن است. کوله بری دردیست که بر سینه ی زاگرس سنگینی می کند.
این درد یا آنقدر جوان است که سرما آن را می کشد یا آنقدر سالخورده که خمیدگی کمرش دین و دنیا را باهم می‌شکند. دولت ها حسب آیین نامه ی قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز، باید روند را به طور جدی پیگیری کنند و البته سامانه ی جامع تجارت را از رویا به واقعیت برسانند. اما نکته اینجاست که آن ها می توانند برنامه ی مبارزه را از آفت های بزرگ تر آغاز کنند. ما باید به فکر درمان این عارضه ی وخیم برای معیشت مردم باشیم. به گواه سازمان تجارت جهانی، ایران بالاترین نرخ موزون تعرفه را در جهان داراست. خب این داده، وحشتناک است. منظور از وحشت، جیب خالی پدران و اشک سرپرستان خانوار و البته تعطیلی خط های تولید است.
وحشت اقتصادی برای کوله بران چندین برابر است. مادامی که اصلاحات ضروری برای درمان عارضه ی اصلی، یعنی قاچاق سازمان یافته، به انجام می رسد، نباید بر مردمانی که برای معاش زندگی با مرگ دست و پنجه نرم می کنند، سخت گرفت. برخورد قهرگونه و جرم انگاری و افزایش ممنوعیت ها به تنهایی برای برخورد با ترک فعل های قانونی میسر نیست. در واقع گزارش تحقیق و تفحص باید مسیر مبارزه را هموار کند. این جرم انگاری لازم است ولی کافی نیست مضاف بر این که جرم انگاری کار قوه مجریه نیست و باید آن را به دست قوه قضاییه سپرد.
مسئله کوله برها مانند قصه ی شهروندانی است که در پی جهش ارز و دلار به صرافی ها هجوم بردند و بانک مرکزی مبادله ی ارز را قاچاق دانست. باید توجه داشت که علت باید اصلاح شود نه معلول. چاره در آن است تا با ایجاد اشتغال و رونق تولیدات داخلی، مشکل کوله‌بری را حل کنیم و این گشایش اقتصادی بسته به نوع برخورد دستگاه ها با امر تاریک قاچاق کالا و ارز می باشد. عاملی که متاسفانه ممکن است از مبادی رسمی صورت پذیرد، رسماً اقتصاد ایران را به خاک و خون کشانده است.
اگر که مردم در بازارها تمایل به خرید کالایی دارند که به دلیل قاچاق بودن قیمت ارزان تری دارد، نمی توان از آن ها انتظار رفتاری غیر از این را داشت چرا که مردم جیبشان به تورم گره خورده و آنقدر دغدغه ی رفع معاش را دارند که اصلا توجهی به دلیل ارزانی کالا نمی کنند. باز هم اینجا این بحث مطرح خواهد بود که ما نباید بر خرده دلیل ها مثل رفتار طبیعی مردم، سخت بگیریم بلکه باید به دلایل عمده ی قاچاق یعنی دلال ها و سوداگران بپردازیم.
وضعیت اقتصادی ما گودالی عظیم در معیشت ملت به جود آورده که قاچاق هر روز عمق گوال را بیشتر می کند. همه از جایگاه شهروند تا مسئول باید دست یکدیگر را بگیریم تا به گودال سقوط نکنیم. سخن آخر این است که جاده ی پرفرازو نشیب اقتصادمان با کنترل قاچاق و احتکار و امثال آن، هموار خواهد شد. باشد که پرچم رونق و پیشرفتمان در میادین جهانی سواربر اسب اقتدار بتازد و جلو برود.
صوفیا صاحبی؛ کارشناسی میکروبیولوژی دانشگاه آزاد واحد تهران شمال
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.