یک راوی دوران دفاع مقدس:
به گزارش خبرنگار اعزامی «خبرگزاری دانشجو» از مشهد، سیدمحمد دررودی روز گذشته در جمع زائران کربلای ایران در ساحل اروندرود در منطقه مرزی میان ایران و عراق بیان داشت: بارها میان ایران و عراق بر سر اروندرود نزاع و درگیری بوده است که اوج این درگیری در هنگام جنگ هشت‌ساله میان ما و این کشور رخ داد.
وی افزود: پشت سر ما در این منطقه شبه‌جزیره فاو قرار دارد که از سه طرف آن آب و بندر رامل‌القصر عراق در آن واقع شده است.
این راوی دفاع مقدس با بیان اینکه ما از رودخانه‌ای عبور کردیم که عراق هشت سال جرات عبور از آن را نداشت، تصریح کرد: از لحاظ نظامی این آب غیرقابل عبور بود و در طول هشت سال جنگ میان ما و عراق آن ها نتوانستند خوزستان و آبادان را با عبور از اروند تصور کنند و از طریق مرز خشکی وارد خوزستان شده و آن را تصرف کردند.
درودی با بیان اینکه بزرگترین فرماندهان جهان و حتی برخی فرماندهان رده بالای ارتش و خود سپاه ما در آن زمان می‌گفتند عبور از اروند غیرممکن است، افزود: ما دو بار در طول جنگ جهت عبور از اروند اقدام کردیم، یک بار در سال 63 که تا مرز عبور جلو رفتیم؛ اما گفتند نمی شود و ما از حرکت ماندیم و در مرتبه دوم آنچنان عراق و دشمنان اسلام را حیرت زده کردیم که هنوز بعد از این همه مدت نحوه عبور ما از اروند در دانشگاه‌های بزرگ نظامی جهان تدریس می‌شود.
وی با بیان اینکه پس از عبور از موانع مختلف در دژ عراقی‌ها آنچه که منتظر رزمندگان ما بود، سلاح کلاژ نبود، گفت: چهار لول‌هایی که هواپیما را از آسمان به زمین می‌آورد بر سطح آب اروند اصابت و فرزندان رشید انقلاب را تکه تکه می‌کرد؛ اما ما باز هم ایستادگی کردیم.
این رای دفاع مقدس ادامه داد: در نهایت تمامی تلاش، غیرت و تمرین مستمر فرزندان رشید انقلاب موجب شد در 20 بهمن 64، ساعت 22 در حالی که آب اروندرود به مد کامل رسیده بود، فرزندان 14 تا 25 ساله عرض اروند را طی کرده و عراقی‌ها را حیرت زده کنند.
درودی در پایان با بیان اینکه 4000 غواص در سردترین ماه‌های سال و در بدترین شرایط آب در بهمن‌شیر تمرین غواصی کرده و در نهایت به پیروزی رسیدند، گفت: اینکه چه اسراری در دل این آب برای شهدای ما به وجود آمد و اینکه آن باران خاطره‌انگیز و آن ابرها به یکباره چگونه در آسمان کوتاه اروند محافظ حضور این سربازان شدند، حقیقتی است که برای درک آن به سراغ جانبازان و باقی‌ماندگان این عملیات بزرگ برویم.
ارسال نظرات