تلسکوپ «هرشل» تابش لیزری نادری را در سحابی مورچه شناسایی کرد

به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، سحابی سیاره نمای منزل سه، اغلب با نام سحابی مورچه شناخته می‌شود. سحابی مورچه، سحابی سیاره نمایی دو قطبی در صورت فلکی گونیاست که حدود ۸۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد. این سحابی نیز مانند سایر سحابی‌های سیاره نمای ناشی از مرگ ستاره‌ای نسبتا کم جرم است که با بیرون راندن لایه‌های خارجی خود، به صورت ستاره کوتوله سفیدی درآمده است.

سحابی مورچه را نخستین بار دونالد مِنزِل منجم آمریکایی در سال ۱۹۲۲ رصد کرد، همچنین دکتر منزل از نخستین کسانی بود که پیش از کشف لیزر در آزمایشگاه معتقد بود در شرایطی خاص نور تقویت شده ناشی از گسیل القایی تابش می‌تواند در سحابی‌ها نیز رخ دهد.

اکنون داده‌های جدید هرشل تابش شدید لیزری را از مرکز سحابی مورچه نشان می‌دهد این نوع نادر از تابش که فقط تحت شرایط فیزیکی خاص رخ می‌دهد تابش لیزری باز ترکیب هیدروژن نامیده می‌شود.

این نوع انتشار لیزر نشان دهنده وجود گازی در نزدیکی ستاره است که ۱۰ هزار برابر گاز سحابی‌های سیاره نما و بخش‌های قابل مشاهده سحابی مورچه چگالی دارد. از طرفی فضای نزدیک ستاره‌ای که به پایان عمر خود رسیده تقریبا خالی است، زیرا همه مواد لایه‌های بیرونی ستاره به بیرون پرتاب شده اند.

 

وجود قرصی چرخان تنها راهی است که امکان وجود چنین گاز چگالی را در اطراف ستاره فراهم می‌کند. چنین قرصی نیز نشان دهنده وجود ستاره‌ای همدم است، زیرا گازی را که در حال خروج است به سختی می‌توان در مداری به دور ستاره به دام انداخت مگر اینکه ستاره همدم مسیر گاز را منحرف و به سمت قرص هدایت کند. ستاره شناسان هنوز ستاره دوم را که در قلب سحابی پنهان شده رصد نکرده اند.