به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، زبالههای فضایی یکی از مشکلات جدی در فضا هستند. گسترش بقایای ماهوارههای فرسوده و سایر موارد شناور در فضا، مدار زمین را برای فضاپیماهای فعال که با سرعت زیاد در حرکتند تبدیل به محیطی خطرناک کرده است.
در سالهای اخیر چندین پیشنهاد برای مقابله با این معضل ارائه شده است. از جمله این پیشنهادات میتوان به اتصال دستگاهی برای افزایش کشش جوی بر روی ماهوارهها و دستگاههای جمعآوری کننده زباله فضایی اشاره کرد. یکی از مشکلات اساسی این است که ماهوارهها یا سایر اجسام فضایی هیچ برقی ندارند و از کنترل خارج شدهاند.
فضاپیمای آزمایشی "ELSA-d" شامل یک ماژول ۱۷۵ کیلوگرمی است که به پاکسازی زبالههای فضایی میپردازد و همچنین یک ماژول ۱۷ کیلوگرمی که نقش زباله فضایی را ایفا میکند. "ELSA-d" قرار است با کمک سیستم مغناطیسی خود به جمعآوری زبالههای فضایی بپردازد.
این فضاپیما در روز ۲۲ مارس ۲۰۲۱ از پایگاه فضایی بایکونور به فضا پرتاب شد و در مدار ۵۵۰ کیلومتری از سطح زمین قرار گرفت. این ماهواره که اکنون در مرحله ۳ a آزمایش قرار دارد موفق به اثبات توانایی خود در ضبط و رهاسازی مکرر شبیهساز زباله فضایی شده است.
در آزمایشی که در روز ۲۵ اوت انجام گرفت ماژول اصلی مکانیسم جمعآوری زباله فضایی خود را گسترش داد. زباله فضایی شبیهسازی شده چندین بار از آن جدا شد و دوباره به این ماهواره وصل شد. گروه هدایت کننده این ماموریت در زمین روند انجام این عملیات را نظارت کردند و حسگرهای محل اتصال را کالیبره کردند.
این پروژه قرار است به زودی وارد فاز ۳ b شود که طی آن ماهواره "ELSA-d" به طور خودکار مانور جمعآوری زباله فضایی را اطراف این شبیهساز که بی حرکت مانده است اجرا میکند سپس در مرحلهی بعد ماژول اصلی باید شبیهساز زباله فضایی را در حال حرکت جمعآوری کند. در فاز پنجم این آزمایش، "ELSA-d" به سمت شبیهساز زباله فضایی رفته و آن را مورد بازرسی قرار میدهد در نهایت این فضاپیما همراه با ماهواره شبیهساز به سمت جو زمین بازمیگردند و پیش از رسیدن به جو سوخت و مایع باتری خود را تخلیه میکنند.
طبق گفته آژنس فضایی اروپا ۳۴ هزار قطعهی بزرگتر از چهار اینچ و ۱۳۰ هزار قطعه کوچکتر در فضا وجود دارد و تخمین زده میشود این مقدار ناشی از ۵۶۰ برخورد، انفجار و شکسته شدن باشد.