به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از مشهد، قرار بود برای دو روز پایانی بیست و نهمین دوره مسابقات بین المللی قرآن كريم رهبر معظم انقلاب به مشهد بیایند و من هر لحظه منتظر بودم تا روزنه ای باز بشود و بروم رهبرم را ببینم.
دیروز هنگامی که برای پوشش خبری نشست تخصصی بیست و نهمین دوره مسابقات بین المللی قرآن رفتم، بعد از پایان برنامه ناامیدانه به سمت حجت الاسلام آخوندی که به نوعی مسئول هماهنگی نشست بود، رفتم و گفتم: حاج آقا برای برنامه فردا دیدار با رهبر انقلاب چطور می توانم حضور داشته باشم؟
همان لحظه کارتی از تو جیبش درآورد و داد به من و گفت: فردا ساعت هشت صبح تالار آیینه باشید، هیچ چيزي هم با خودتان نیارید.
باورم نمی شد کارت دیدار با رهبر انقلاب تو دستم بود. اولش فکر کردم شاید دارد من را از سرش باز می کند و سرکاری است.
بچه های رادیو قرآن که گوشه ای از سالن ایستاده بودند تا کارت را دست من دیدند تعجب کردند و پرسیدند: چطور کارت گرفتی؟
گفتم: از آقای آخوندی. گفتند: چقدر راحت به شما کارت داد!
ساعت هشت و نیم شب بعد از پایان برنامه رسیدم خونه.
به محض ورود به خانوادم گفتم كه برای دیدار با رهبر انقلاب کارت گرفتم اما اصلا شوقی در وجودم نبود و فکر می کردم قرار است فرد دیگری در برنامه حضور پیدا کند. چطور برای دیدار با رهبر این قدر راحت به من کارت دادند؟!
ساعت هفت صبح، با شوق بیشتر از همیشه به سمت حرم مطهر رضوی رفتم و فکر اینکه مبادا رهبر نیاید لحظه ای از ذهنم دور نمی شد.
طولی نکشید که به حرم رسیدم با سلامی به علی ابن موسی الرضا (ع) وارد حرم شدم. همه پشت درهای بسته تالار آیینه در صحن آزادی ایستاده بودند و منتظر باز شدن درها.
بعد از بازرسی به طرف سالن انتظار رفتیم همه فکر می کردند دیدار در این مکان است و همه می خواستند نزدیک ترین مکان را برای این دیدار انتخاب کنند و همه در تکاپو برای نشستن در جایی مناسب بودند؛ تا اینکه اعلام کردند بروید طبقه بالا!
همه به سمت طبقه دوم به راه افتادیم. هنگامی که وارد سالن شدیم و چشمم به جایگاه رهبر افتاد مطمئن شدم امروز دیگر رهبرم را از نزدیک دیدار خواهم کرد؛ آن هم در جمع قاریان و حافظان قرآن.
چشمانم را تیز کرده بودم تا نزدیک ترین مکان را به حضرت آقا پيدا کنم. اول روی صندلی نشسته بودم؛ اما دیدم روی زمین نشستن صفایی دیگر دارد و جایم را به خانمی که در آن طرف تر ایستاده بود دادم. ناگهان خودم را در نزدیکترین صف و روبروی رهبر انقلاب دیدم.
قلب ها در سینه به طپش و نفس ها برای دیدنش به شماره افتاده بود. منتظر بودم زودتر ایشان را ببینم.
ناگهان افراد حاضر با گفتن «صل علی محمد یاور مهدی آمد» و خواندن یک شعر از جای خود بلند شدند.
همه برای رهبر مسلمین جهان ایستاده بودند؛ در حالی که چشمانشان پر از اشک و لب هایشان پر از خنده بود.
این در حالی بود که قاریان و حافظان خارجی مبهوت با نگاهی سوال برانگیز که خطاب به رهبرمان چه می گوییم به ما نگاه می کردند!
رهبر انقلاب آرام با تکان دادن دستی به حاضران در جلسه، در مکان خود نشستند و بعد از تلاوت آیاتی از کلام نور که توسط نفر برتر رشته قرائت کشور خوانده شد، همه منتظر شنیدن سخنرانی رهبر انقلاب بودیم.
اما در این هنگام حجت الاسلام علی محمدی، رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه کشور با بیان نحوه برگزاری کمیت و کیفیت این دوره از مسابقات و نحوه برگزاری آن به انتظار ما در شنیدن بیانات رهبری دامن زد. با نگرانی از یکی از افراد دست اندرکار پرسیدم مگر آقا سخنرانی ندارند؟
وی گفت: نگران نباشید رهبر انقلاب حتما سخنرانی خواهند کرد.
با خیال راحت نشستم و بعد از سخنرانی حجت الاسلام محمدی یکی از اساتید برجسته خارجی با زبان عربی مدیحه سرایی کرد و گرچه زبانش را نمی دانستم، اما با شروع مدیحه خود با سلام بر امام حسین (ع) فهمیدم شاید این متن مربوط به امام حسین (ع) است.
همه شرکت کنندگان با شنیدن مدیحه این استاد منقلب شدند و اشک در چشمانشان حلقه زد و بالاخره بعد از چند برنامه جانبی انتظار به پایان رسید و رهبر انقلاب شروع به ایراد سخنان خود کردند.
در هنگام سخنرانی سه مرتبه حاضران با گفتن تکبیر و سردادن شعار «مرگ بر ضد ولایت فقیه، مرگ بر آمریکا» رهبر انقلاب را همراهی می کردند.
بعد از پایان سخنرانی از خدا تشکر کردم که در ماه شعبان و در روز تولد باب الحوائج (ع) در حرم مطهر رضوی و در یک محفل قرآن توانستم به آرزوی خود که دیدار با رهبر انقلاب است، برسم.
ارسال نظرات