گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، حسین بهمنش؛ 27 آذر، روز وحدت حوزه و دانشگاه نامگذاری شده است. در این مجال قصد بر این نیست که از ضرورت این مساله سخن رانده شود که بارها تاکید شده است؛ مهم این است که در حال حاضر در چه نقطه قرار داریم و چه به دست آورد ایم.
به دور از جسارت به دستگاهی می توان گفت که بسیاری در حوزه علمیه، همچنان نسبت به بسیاری از مسائل روز کشور بی اعتنا و منفعل و در سویی دیگر، بسیاری در دانشگاه خود را دانای کل و بی نیاز از معارف و متون دینی فرض می کنند؛ البته نگارنده قصد ندارد تلاش هایی را که در طی سالیان از جانب از هر دو سو انجام گرفته است، نفی کند؛ اما، با صدای بلند باید گفت جامعه نیازمند و چشم انتظار تلاش جهاد گونه این دو ستون علمی نظام جمهوری اسلامی ایران جهت تولید نظریه هایی بومی و اسلامی در عرصه های مختلف است؛ کما اینکه امروزه با گذشت 35 سال از پیروزی انقلاب کمبود آنان بیش از پیش احساس می شود، به علاوه، نیازهای جدید با توجه به پیچیدگی های زندگی امروزه، مطالعات عمیق تر چند بعدی و همکاری عمیق تر و دقیق تری را میان حوزه و دانشگاه طلب می کند.
نگارنده معتقد است، در این مسیر حوزه علمیه می تواند سهم عمیقتری داشته باشد؛ چرا که انقلاب 1357 مردم ایران داعیه اسلامی داشته است؛ بنابراین نظریه های تولیدی باید بر مبانی اندیشی شیعی بنا شود و نمی توان از دانشگاهی که بخصوص در عرصه علوم اسلامی بیش از 80 درصد متون از نظریه های غربی انباشت شده است، انتظار طراحی نظریه بر اساس مبانی عمیق اسلامی را داشت، گرچه می تواند در زمینه جزئیات فنی این نظریه ها سهم بیشتری متقبل شود.
همانگونه که رهبری معظم انقلاب در زمینه سهم حوزه در حل مشکلت علمی و روزمره اجتماع می فرمایند: «امروز حوزه نباید در صحنههاى متعدد فلسفى و فقهى و کلامى در دنیا غائب باشد این همه سئوال در دنیا و در مسائل گوناگون مطرح است؛ پاسخ حوزه چیست؟ نه باید غائب باشد، نه باید منفعل باشد؛ هر دو ضرر دارد. فکر نو لازم است، پاسخ به نیازهاى نوبهنو لازم است که دارد مثل سیل در دنیا مطرح می شود؛ باید شما برایش جواب فراهم کنید. جواب شما باید ناظر باشد به این نیاز، و نیز ناظر باشد به پاسخ هایى که مکاتب و فرقههاى گوناگون می دهند. اگر از جواب هاى آنها غافل باشید، پاسخ شما نمی تواند کار خودش را انجام دهد. باید پاسخ قوى، منطقى و قانع کننده بیاورید وسط. باید پاسخها در دنیا مطرح شود. دائم بایستى صادرات قم - همان طور که عرض کردیم، این قلب معرفتى دنیاى اسلام - پمپاژ بشود.
مانند همیشه سخنان ایشان بسیار قابل تامل و تعمق است و راهگشای این زمینه است؛ اما درهمین راستا باید توجه کرد که متولیان حوزه و دانشگاه نباید با این رهنمودها به صورت بخشنامه ای و سپس روند گزارش دهی، بسان بسیاری از برنامه های دولتی که رهنمودهای دقیق رهبری بدون تعمق و ناقص انجام گرفته است، برخورد کنند؛ چرا که این روند در بلند مدت موجب نقض غرض شده و جز همایش و نشست ها، اثر دیگری نخواهد داشت؛ بنابر این می طلبد در این راستا، در تدوین کتب درسی و برنامه ریزی آموزشی به سمت تقسیم کار و همکاری صمیمانه تری رفته و دو مرکز علمی کشور تبدیل به کارگاهی شوند برای حل مشکلات حال حاضر جامعه و آنچه که در آینده پیش روی خواهد بود. در این صورت است که بنابر گفته رهبری: اگر این دو نهاد دانشجویى خوب کار کنند و با هم رابطه متقابل دوستانه و از خود دانستن یکدیگر داشته باشند، معنایش این خواهد شد که این جامعه، هم دینش و هم دنیایش آباد خواهد شد.