انتقاد چيست؟

گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»- یادداشت دانشجویی*؛ انتقاد چيست؟آيا انتقاد در فضاي جامعه به درستي صورت ميگيرد؟

 

در معني لغوي انتقاد معاني مختلفي دارد اما معني عاميانه آن برشمردن  درستي ها و نادرستي ها از يك ديگر مي باشد.

 

انتقاد ساده است هر كسي نظر خاص خود را دارد همانطور كه ظاهر افراد با هم متفاوت است نظرهايشان نيز متفاوت خواهد بود و هر شخص با عينك خاص خود مسائل را ميبيند و با منطق خاص خود تجزيه و تحليل ميكند لذا ممكن است بعضي از انتقاد ها منطقي و معقول نباشند.

 

در نتيجه بايد ديدگاه ويژه اي به فضاي انتقاد در كشورمان به خصوص در مسائل سياسي داشته باشيم در غير اين صورت فضاي جامعه به هرج و مرج كشيده خواهد شد.

 

انتقاد سياسي بايد بدون هيچگونه حب و بغض شخصي و تمايلات حزبي-جناحي باشد

 

انتقاد از هر كاري بايد از طرف كارشناسان و سياسيون مربوط به هر حيطه صورت گيرد هر چند اين به معني دخالت نكردن افراد جامعه در مسائل نيست و هر عضوي از جامعه ميتواند نظرات خود را به طرق مختلف مطرح كند اما انتقادي كه به طور جدي در فضاهاي رسانه اي و همچنين آموزشي به خصوص در محافل سياسي دانشگاهاي كشورمان صورت ميگيرد بايد كارشناسانه و منطقي و مورد قبول جامعه و حتي موجب همبستگي سياسي و اتحاد احزاب در جهت رفع مشكلات معيشتي مردم جامعه باشد نه اينكه باعث كينه و چند دستگي در فضاي جامعه بشود.

 

در اين يادداشت اينجانب به عنوان يك فعال دانشجوي  سعي در تشريح نمودن اشتباهات بسياري از انتقادهاي يكي از منتقدين سياسي-اقتصادي-فرهنگي  جناب آقاي دكتر صادق زيبا كلام عضو هيئت علمي دانشگاه تهران و همچنين استاد دانشكده حقوق و علوم سياسي اين دانشگاه را دارم

 

جناب آقاي زيبا كلام همواره در تمامي رسانه هاي كشوري سعي بر تخريب مقامات البته اكثرا مخالف احزاب مد نظرشان را داشته اند و در تمام سخنراني ها و مطالب منتشر شده از ايشان سعي بر مقصر دانستن برخي اركان حكومتي و كارشكني آنها در بر قراري رابطه با كشورهاي غربي و ظالم از جمله آمريكاي مستكبر پافشاري نموده اند و در تمامي فرصت هاي كه رسانه هاي كشور در اختيارشان گذاشته اند كاري جز انتقاد هاي مخرب  و نابجا از مسولين  و تعريف و تمجيد از كشورهاي غربي ظالم در تمام مسائل و همچنين توجيه اجحاف هاي فراموش نشدني كشور آمريكا كه در گذشته صورت گرفته است و هم اكنون هم به طرز فاحش و غير قابل توجيهي در حال اجراي سياستهاي ظالمانه بر عليه كشورمان هستند و خواهند بود كه براي  ملت با ذكاوت ايران آشكار شده است كه با اندكي تفكر و تأمل و ديدي غير از ديد آمريكا دوستي كه هميشه ايشان با اين ديد به كشور هاي غربي نگاه كرده اند قابل درك هستند 

 

استاد بزرگوار همواره مسئله هسته اي را مسئله اي آمريكا ستيزي دانسته و ميهنمان را از اين نعمت آفريدگار منع كرده اند كه اين خود حس امريكا دوستي ايشان را نشان ميدهد و كشورمان را در دستيابي به يك تكنولوژي روز دنيا منع كرده اند 

 

چرا بايد ملت ما حق استفاده از يك تكنولوژي برتر را نداشته باشد؟

 

زماني كه به لطف پروردگار انقلاب اسلامي به دست مردم مبارز به بار نشست و مردم خود اسلام را به كفر ترجيح دادند از همان ابتدا كه هنوز مسئله هسته اي مطرح نبود آمريكا خوي اسلام ستيزي بخصوص ايران ستيزي را در تمامي مسائل به عنوان يك اصل سياسي در نظام خود انتخاب نمود.

 

خيلي نامه ها و انتقادات غير منصافانه توسط ايشان مطرح شد كه هيچوقت كسي به طور مستقيم در برابر انتقادهايشان كه همواره چيزي را جز ايران ستيزي و حس امريكا دوستيشان در اين مسائل قابل درك نبوده ايستادگي نكرده آن هم به علت خصلت خاصشان كه همواره عقايد خود را بر عقايد ديگران أرجحيت دانسته اند كه اين رفتار دور از يك استاد با تجربه ومدعي حقوق بشر ميباشد.

 

كه همواره مسئولين را به نبود حقوق بشر و سركوب انتقاد محكوم كرده اند 

 

اگر مسئله حقوق بشر در ايران رعايت نميشود چطور شما به عنوان يك منتقد فعال و ضد حكومتي در فضاي رسانه اي به عنوان يك عضو هيئت علمي حضور پيدا ميكنيد و در مهمترين دانشگاه كشور اقدام به تدريس ميكنيد و خيلي ازادانه نسبت به تمامي مسائل انتقاد ميكنيد؟

يكي از مهمترين انتقاد هاي اشتباه شما كه بنده در اين نامه نسبت به اين قضيه تمركز كرده ام و از توضيح انتقاد هاي ديگرتان اجتناب كرده ام حمله ي ناو جنگي امريكاي به هواپيماي مسافر بري كشورمان در آبهاي نيلگون خليج فارس بوده است شما چطور به عنوان يك انسان نه يك إيراني از دست دادن جان ٢٩٠ نَفَر از سرنشينان آن هواپيما را صرفا يك اشتباه آمريكا ميدانيد و به قطع يقين قضاوت ميكنيد ؟

 

استاد بزرگوار شما چطور مدال شجاعت گرفتن فرمانده ناو جنگي آمريكا را در پايان خدمتشان توجيه ميكنيد؟بنده حقير به عنوان يك كارشناس نميتوانم نظر دهم اما چندين بار مناظره هايتان را با كارشناس هاي مختلف بررسي نموده ام و نتيجه اي كه بنده و ساير دانشجويان كسب كرده ايم اين بود كه شما در اين مورد كاملا به ناحق سخن ميگوييد و جان ٢٩٠ انسان را كه ٦٦ نفرشان  كودكان معصوم بودند را به سخره گرفته أيد و آنرا صرفا يك اشتباه از سوي يك كشور ظالم قضاوت ميكنيد؟

 

استاد عزيز هيچگاه شما نسبت به دوستان هم حزبتان هيچگونه انتقادي در تمامي زمينه ها نداشته أيد كه مصداق بارز آن سخنان اخير رئيس قوه مجريه ميباشد كه ايشان در سوگند نامه اي كه ابتداي مسوليت خطير خود ياد نموده اند خود را پاسدار نظام و قانون أساسي دانسته اند اما چگونه است كه شوراي نگهبان را كه از أركان مهم نظام در پايداري از ارزش هاي نظام و آرمان هاي امام و شهدا مي باشد را در نظام بي اثر و نظرات استصوابي اين شوراي مهم را به سخره ميگيرند و جاي بسي تأسف دارد كه شما به عنوان يك منتقد فعال در مورد امثال اين قضايا نه تنها هيچگونه انتقادي نميكنيد بلكه سكوت پيشه ميكنيد.

 

آقاي دكتر حكومت ما همواره مايل به انتقاد هست اگر انتقاد و نظر خواهي نباشد هيچ چيز درست پيش نمي رود و اصولا پيشرفتي صورت نميگيرد 

 

نه انتقاد هايه غير كارشناسانه و جناحي!

 

آيا انتقاد يك كارشناس سياسي از مسائله تخصصي نظامي يا اقتصادي امري نابجا نيست؟

 

از تمامي منتقدين به عنوان يك دانشجو و يك عضو عادي جامعه خواستارم كه همواره انتقاد را صرفا امري دلسوزانه در جهت پيشرفت كشورمان و همچنين اتحاد جامعه بدانند نه فضاي در جهت تشديد  تنش هاي سياسي و شخصي 

و فضاي انتقادهاي تخصصي را به كارشناسان مربوطه بسپاريد و بجاي دخالت در اين أمور به عنوان يك استاد دلسوزي دانشجويانتان را در كسب علم ترغيب كنيد و آنها را از وظيفه اصليشان دور نكنيد.

 

در پايان لازم ميدانم كه خدمت استاد بزرگوار متذكر شوم كه سخنان بنده درد و دلي بيش نبوده و فقط نظر شخصي خود را به عنوان يك دانشجوي عادي بيان نموده ام و بر صحتشان هيچگونه پافشاري نميكنم.

 

به اميد انتقاد هاي سازنده