به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، شهید فخری زاده به لحاظ نظری، قوی و به لحاظ عملی نیز شخص توانمندی بود. ابعاد وجودی ایشان، تنها منحصر در داراییهای علمی نبود؛ بلکه شخصیت همه جانبهای ساخته بود که باعث شد در مجموعه خود نه تنها نقش یک مدیر، بلکه نقش یک پدر، هادی و راهبر را داشت.
شهید فخریزاده در قامت یک دانشمند و مدیر راهبردی، در پروژهها و طرحهای دفاعی و فناورانه متعددی نقش داشت. فعالیتهای او محدود به حوزه دفاعی و هستهای نبوده و در طرحهای پیشران و فناورانه متعددی، نقش آفرینی و راهبری را عهدهدار بود.
برخی از این طرحها را میتوان توسعه فناوری آشکارسازی تابشهای هستهای، آشکارسازی نوترونهای کیهانی برای کشف اقدامات اسرائیل، ساخت کیتهای تشخیصی کرونا، ساخت لیزر برای شناسایی پهپاد مهاجم، ابداع پدافند هستهای در کشور، تأسیس پژوهشکده اکوستیک و نقشآفرینی در ساخت واکسن ایرانی کرونا دانست.
فخری زاده اصالتا اهل اردستان استان اصفهان بود، اما متولد سال ۱۳۳۶ در قم و بزرگ شده این شهر بود. از ۱۵ سالگی در جریان شکل گیری نهضت مردمی علیه استبداد شاهنشاهی وی نیز فعالیت های انقلاب خود را آغاز کرد و از جمله افرادی بود که در راهپیمایی های ضد رژیم در قم شرکت می کرد تا اینکه پس از پیروزی انقلاب اسلامی به تهران رفت به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد. او در مدت هشت سال جنگ تحمیلی صدام علیه ایران در جبهه های نبرد نیز حضور یافت که اکثرا در جبهه غرب بود و دوره کوتاهی هم در جبهه جنوب حضور پیدا کرد. گفته میشود وی از رزمندگان لشکر ۱۷ علی بن ابیطالب (ع) در جبهه های دفاع مقدس بود که عکس پیش رو تصویر او را در سال ۱۳۶۱ بعد از عملیاتِ «رمضان» و در ۳۵ کیلومتری خرمشهر در منطقه حسینیه در نزدیکی پاسگاه زید عراق نشان میدهد.
او در دانشگاه در رشته فیزیک هسته ای مشغول به تحصیل شد و تا مقطع کارشناسی ارشد همین رشته تحصیل کرد و درجه نظامی سرتیپی داشت.
از زمان فعالیت های جدی شهید فخری زاده در زمینه فیزیک هسته ای هر چند نام او در بین مردم ایران ناشناخته بود، اما دشمنان به خوبی وی را می شناختند و به اهمیت وجود او واقف بودند از این رو دهه هاست که نام وی در لیست ترور سرویس های جاسوسی غربی قرار دارد. پس از شهادت شهید فخری زاده بسیاری از شبکه های اجتماعی سخنان نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی را چند روز پیش از ترور شهید فخری زاده منتشر کردند که نام شهید فخری زاده را به عنوان یکی از دانشمند تاثیرگذار برنامه هسته ای ایران آورده بود. برنامه تهدید و ترور شهید فخری زاده به دهه ها پیش برمی گردد، اولین ترور او مربوط به سال ۱۳۷۸ یعنی ۲۱ سال پیش می شود که شهید به لطف الهی از این ترور ها جان سالم به در برد.
او هدف اول اسرائیل برای ترور بود و آمریکا او را «صندوقچه اسرار» برنامه هسته ای ایران می دانست. همچنین برخی از رسانههای غربی لقب «پدر برنامه هسته ای ایران» را به وی داده بودند. در قطعنامه شورای امنیت که در تاریخ ۲۴ مارس ۲۰۰۷، علیه فعالیت های هسته ای ایران تصویب شده نام وی جزو افراد تحریم شده قرار داده شده بود. نام او به عنوان ۵۰۰ شخصیت قدرتمند جهان از سوی نشریه فارین پالیسی منتشر شده بود و از جمله پنج شخصیت تاثرگذار ایرانی بود.
پس از تشکیل واحد تحقیقات ویژه اتمی او نیز از ابتدای تشکیل این مرکز فعالیت خود را آغاز کرد، او همچنین سابقه همکاری با شهید طهرانی مقدم در زمینه صنعت موشکی ایران را داشت. او در کارنامه کاری خود عضویت در هیئت علمی دانشکده فیزیک دانشگاه امام حسین (ع) و ریاست دانشگاه صنعتی مالک اشتر و رئیس سازمان پژوهش و نوآوری دفاعی را داشت. امیر حاتمی وزیر دفاع ایران عنوان کرده بود که شهید فخری زاده از افرادی بود که با وزارت بهداشت در جهت ساخت کیت تشخیص کرونا و واکسن کرونا همکاری داشته است.
نکته ویژه شخصیتی به گفته یکی از فرزندانش اخلاص او در انجام کار ها بود و اینکه شهید فخری زاده مطالعات زیادی در زمینه عرفان و فلسفه داشت که باعث عمق نگاه توحیدی ایشان شده بود. او معمولا بعد از نماز صبح به خواندن قرآن و تفسیر آن مشغول بود.
روز جمعه هفتم آذر شهید فخری زاده به همراه همسرش و سه خودروی تیم حفاظت از شهر رستمکلای مازندران به سمت تهران حرکت می کنند که در منطقه آبسرد دماوند ابتدا صدای لرزیدن و خرابی خودرو فخری زاده را متوجه ماشین کرد، همزمان با شنیده شدن این صدا، دو گلوله به سمت سر شهید شلیک می شود که شهید در حالی که کنترل خودرو را در دست داشت سرش را پایین آورده و گلوله ها رد میشوند. فخری زاده قصد داشت از ماشین پیاده شود به سمت خودروی محافظانش برود که از خودرو نیسان آبی که در ۱۵۰ متری از ماشین شهید متوقف بوده دستگاهی به صورت اتوماتیک شلیک های پی در پی می کند؛ که در نتیجه آن دو گلوله به پهلو و یک گلوله به پشت شهید برخورد می کند که منجر به قطع نخاع شدن او می شود. سپس خودروی نیسانی که مواد منفجره زیادی در آن جاسازی شده بود منفجر شد. بدن مجروح او را به بیمارستان رساندند، اما به دلیل شدت جراحات به شهادت رسید. پیکر شهید ابتدا به مشهد و سپس به قم رفت و در نهایت ۱۰ آذر در امامزاده صالح (ع) تهران به خاک سپرده شد.