شاخص | تشکیلات مسئله محور- ۶
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، تشکل‌های دانشجویی با توجه به نیاز امروز جامعه و ضرورت رسیدگی صحیح به مشکلات مردم، به سمت مسئله محور بودن سوق یافته اند. «خبرگزاری دانشجو» با توجه به اهمیت این موضوع گفتگو‌هایی را با عنوان «تشکیلات مسئله محور» با برخی فعالان سابق و فعلی تشکل‌های دانشجویی ترتیب داده که در این قسمت با حمزه دستیار دبیر سیاسی اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان مستقل به گفتگو پرداخته شده است.
متن این گفتگو به شرح زیر است:
خبرگزاری دانشجو از نظر شما مسئله محوری به چه چیزی اطلاق می شود؟
حمزه دستیار: این روز‌ها صحبت کردن درباره مسئله محوری بسیار باب شده است و ما باید ببینیم که این مسئله محوری چیست که درباره آن صحبت می‌شود. ما دو موضوع داریم در سطح کشور نیز این دو موضوع باب است؛ یک عده‌ای من باب عدالتخواهی و با مصادیق که صرفا در کف جامعه دارد به این موضوع نگاه می‌کنند و می‌گویند مسئله‌ای که الان مردم دارند مسئله اصلی ماست و می‌بایست آن را دنبال کنیم. برای مثال سال ۹۴ مسئله اکثریت مردمی ما کنسرت‌ها شده بود. از نظر من همیشه این مسئله مردم نمی‌تواند مسئله درستی برای حل مشکلات و مسئله محوری باشد گاهی می‌بینیم که مسئله‌ای که مطرح شده مسئله تحمیلی رسانه‌ها به مردم است.
مسئله‌ای که در جمهوری اسلامی ما می‌توانیم به آن به عنوان یک مسئله واقعی نگاه کنیم یک مسئله‌ای است که نیاز مردم است و دیگری اینکه با آرمان‌ها و چشم انداز جمهوری اسلامی منطبق باشد، اگر این دو با هم باشند مسئله، مسئله قوی است.
خبرگزاری دانشجو: تشکیلات مسئله محور چگونه تشکیلاتی است و چه شاخص‌هایی دارد؟
دستیار: تشکیلات مسئله محور تشکیلاتی است که نیاز‌های صحیح جامعه را با توجه به نظام مسائل جمهوری اسلامی به درستی احصا کند و بعد بتواند با این‌ها یک گفتمانی شکل بدهد و این گفتمان را در سطح جامعه اجتماعی کند بنا به این گفتمان یکسری رویکرد‌ها را دربیاورد و این رویکرد‌ها و موارد خاص آن‌ها را شناسایی کند و به آن‌ها رسیدگی کند این تشکل با این شرایط تشکلی مسئله محور است.
تشکل مسئله محور تشکلی است که مسائل بومی استان خود را می‌شناسد و آن‌ها را حل می‌کند، اما این مسئله محوری و رفتن دانشجویان و تشکیلات به سمت حل مسائل به این شکل نیست که کیس استادی باشد و هر روز بر روی یک موضوع کار کنند بلکه گفتمان خاصی دارند و طبق گفتمان عدالت یک موضوع را در کشور دنبال می‌کنند و باری به هر جهت نیستند و از بین این گفتمان‌ها که مشخص می‌کنند رویکرد‌های اجرایی را تعیین می‌کنند و بر روی این رویکرد‌ها بررسی‌های لازم را انجام می‌دهند؛ البته این‌ها آموزش مسئله محوری را هم می‌بینند یعنی در واقع یاد می‌گیرند که چگونه مسئله یابی کنند و آن مسئله را چگونه حل کنند؛ چرا که ما اگر مسئله یابی کنیم و آن را حل نکنیم انگار معضلی بر روی معضل‌های جامعه گذاشته ایم.
تشکلی با بصیرت‌تر است که وقتی مسئله یابی را انجام می‌دهد، اسیر نیازسازی‌های دیگران نباشد؛ چرا که برخی برای ما نیازسازی و ذائقه سازی می‌کنند و مردم را به سمتی که خودشان مایلند حرکت می‌دهند و این کار رسانه‌های قدرتمند طرف مقابل ماست. اینکه یک تشکل بتواند نیازشناسی دقیق داشته باشد بسیار مهم است.
حمزه دستیار: این روز‌ها صحبت کردن درباره مسئله محوری بسیار باب شده است و ما باید ببینیم که این مسئله محوری چیست که درباره آن صحبت می‌شود. ما دو موضوع داریم در سطح کشور نیز این دو موضوع باب است؛ یک عده‌ای من باب عدالتخواهی و با مصادیق که صرفا در کف جامعه دارد به این موضوع نگاه می‌کنند و می‌گویند مسئله‌ای که الان مردم دارند مسئله اصلی ماست و می‌بایست آن را دنبال کنیم. برای مثال سال ۹۴ مسئله اکثریت مردمی ما کنسرت‌ها شده بود. از نظر من همیشه این مسئله مردم نمی‌تواند مسئله درستی برای حل مشکلات و مسئله محوری باشد گاهی می‌بینیم که مسئله‌ای که مطرح شده مسئله تحمیلی رسانه‌ها به مردم است.
مسئله‌ای که در جمهوری اسلامی ما می‌توانیم به آن به عنوان یک مسئله واقعی نگاه کنیم یک مسئله‌ای است که نیاز مردم است و دیگری اینکه با آرمان‌ها و چشم انداز جمهوری اسلامی منطبق باشد، اگر این دو با هم باشند مسئله، مسئله قوی است.
خبرگزاری دانشجو: تشکیلات مسئله محور چگونه تشکیلاتی است و چه شاخص‌هایی دارد؟
دستیار: تشکیلات مسئله محور تشکیلاتی است که نیاز‌های صحیح جامعه را با توجه به نظام مسائل جمهوری اسلامی به درستی احصا کند و بعد بتواند با این‌ها یک گفتمانی شکل بدهد و این گفتمان را در سطح جامعه اجتماعی کند بنا به این گفتمان یکسری رویکرد‌ها را دربیاورد و این رویکرد‌ها و موارد خاص آن‌ها را شناسایی کند و به آن‌ها رسیدگی کند این تشکل با این شرایط تشکلی مسئله محور است.
تشکل مسئله محور تشکلی است که مسائل بومی استان خود را می‌شناسد و آن‌ها را حل می‌کند، اما این مسئله محوری و رفتن دانشجویان و تشکیلات به سمت حل مسائل به این شکل نیست که کیس استادی باشد و هر روز بر روی یک موضوع کار کنند بلکه گفتمان خاصی دارند و طبق گفتمان عدالت یک موضوع را در کشور دنبال می‌کنند و باری به هر جهت نیستند و از بین این گفتمان‌ها که مشخص می‌کنند رویکرد‌های اجرایی را تعیین می‌کنند و بر روی این رویکرد‌ها بررسی‌های لازم را انجام می‌دهند؛ البته این‌ها آموزش مسئله محوری را هم می‌بینند یعنی در واقع یاد می‌گیرند که چگونه مسئله یابی کنند و آن مسئله را چگونه حل کنند؛ چرا که ما اگر مسئله یابی کنیم و آن را حل نکنیم انگار معضلی بر روی معضل‌های جامعه گذاشته ایم.
تشکلی با بصیرت‌تر است که وقتی مسئله یابی را انجام می‌دهد، اسیر نیازسازی‌های دیگران نباشد؛ چرا که برخی برای ما نیازسازی و ذائقه سازی می‌کنند و مردم را به سمتی که خودشان مایلند حرکت می‌دهند و این کار رسانه‌های قدرتمند طرف مقابل ماست. اینکه یک تشکل بتواند نیازشناسی دقیق داشته باشد بسیار مهم است.
خبرگزاری دانشجو: تشکل مسئله محور با چه آسیب‌ها و چالش‌هایی روبرو خواهد شد؟
دستیار: یک بعد مهمی که تشکل‌ها ممکن است در آسیب‌های مسئله محوری دچار آن بشوند بعد تک محور شدن است و تمرکز بیش از حد بر روی یک موضوع و خود مسئله را هم تک بعدی نگاه می‌کنند برای مثال می‌گویند هر مسئله‌ای که مسئله مردم است خب این مسئله ممکن است هر چیزی باشد برای مثال برخی برای اینکه بخواهند مسئله مردم را حل کنند میل پیدا کرده اند به سمت مارکسیست‌ها این به این دلیل است که هر مسئله‌ای را مسئله اصلی می‌دانند. یکی دیگر از آفت‌های نسل تشکل‌ها در سایر استان‌ها خیلی سعی می‌کنند که به صورت ستادی با تشکل‌های استانی همراه بشوند و مسائل بومی آن شهر و استان فراموش شده کما اینکه می‌بینیم در چند سال اخیر بزرگترین مسائلی که در سطح کشور وجود داشته است مسائل استانی بوده است و این باعث می‌شود که تشکل‌های دانشجویی به صورت تک بعدی به مسائل نگاه کنند.
دستیار: یک بعد مهمی که تشکل‌ها ممکن است در آسیب‌های مسئله محوری دچار آن بشوند بعد تک محور شدن است و تمرکز بیش از حد بر روی یک موضوع و خود مسئله را هم تک بعدی نگاه می‌کنند برای مثال می‌گویند هر مسئله‌ای که مسئله مردم است خب این مسئله ممکن است هر چیزی باشد برای مثال برخی برای اینکه بخواهند مسئله مردم را حل کنند میل پیدا کرده اند به سمت مارکسیست‌ها این به این دلیل است که هر مسئله‌ای را مسئله اصلی می‌دانند. یکی دیگر از آفت‌های نسل تشکل‌ها در سایر استان‌ها خیلی سعی می‌کنند که به صورت ستادی با تشکل‌های استانی همراه بشوند و مسائل بومی آن شهر و استان فراموش شده کما اینکه می‌بینیم در چند سال اخیر بزرگترین مسائلی که در سطح کشور وجود داشته است مسائل استانی بوده است و این باعث می‌شود که تشکل‌های دانشجویی به صورت تک بعدی به مسائل نگاه کنند.
وقتی تشکل‌ها به صورت تک بعدی به مسائل نگاه می‌کنند و مسائل کلان را می‌بینند مسائل خرد بومی را فراموش می‌کنند نادیده می‌گیرند و این طور می‌شود که تا مسئله‌ای در سطح استان‌ها تبدیل به یک معضل نشود تشکل‌ها آن را پیگیری نمی‌کنند. برای مثال در مسئله غیزانیه به بزرگان دسترسی بود و صد‌ها بخش در این باره می‌شناسیم که دارند معضل یابی می‌کنند، اما دسترسی به مسئولان ندارند و این مردم بی صدا را چه کسی می‌خواهد صدایشان را بشنود این گونه می‌شود که می‌گوییم تشکل‌های دانشجویی کلان محور شده اند و مسائل ریز و بومی را از یاد برده اند.
تشکل‌های دانشجویی خیلی رسانه زده شده اند و نگاه می‌کنند ببینند رسانه‌های خبری کدام خط را پیگیری می‌کنند همان را مسئله خود قرار می‌دهند در حالی است که در این حالت ممکن است مسئله اصلی در حاشیه قرار بگیرد. مسئله غیزانیه، چون امروز خیلی مطرح شده است آن را مثال زدم برای مثال در آن منطقه مسائل بسیار کلان‌تر و پراهمیت تری نسبت به غیزانیه وجود دارد، اما چون غیزانیه به صورت رسانه‌ای مطرح شد تمام توجه‌ها به سمت این موضوع منعطف گردید و کار را به جایی رسانده بود که مثلا برخی تشکل‌ها یک ماه یا دو ماه بعد از موضوع غیزانیه همچنان به دیدار مسئولان می‌رفتند و درباره این موضوع که تقریبا رسیدگی کامل به آن از مجرا‌های مختلف کشور انجام شده بود گفتگو می‌کردند.
متاسفانه با مسئله‌ای به نام رسانه زدگی روبرو هستیم که طی آن به جای اینکه تشکل‌ها خط رسانه‌ها را مشخص کنند رسانه‌ها خط مسائل تشکل‌ها را مشخص می‌کنند؛ برای مثال رسانه‌ها می‌گویند که فلان مسئله به آن اقبالی وجود ندارد آن را به عنوان سوال از تشکل‌ها می‌پرسند و همین موضوع برای تشکل‌ها به عنوان یک مسئله می‌شود که در واقع این از معضلات تشکل‌ها در مسئله محوری محسوب می‌شود.
خبرگزاری دانشجو: چشم اندازی که برای تشکل مسئله محور متصور هستید، چگونه است؟
دستیار: ما زمانی می‌توانیم یک آینده‌ای برای یک تشکل مسئله محور متصور بشویم که یک برنامه ریزی و بیان ماموریت و مشخص کردن اهدافی پیش از آن داشته باشیم گاهی اوقات چشم انداز‌های بزرگی در نظر گرفته شده، اما اهداف درستی برای آن دیده نشده است. اگر تشکل‌های دانشجویی یک گفتمان قدرتمند برای خودشان پیدا کنند و تمام این مسائلی را که دارند در چارچوب آن گفتمان قرار بدهند و خط سیر آن‌ها درست باشد یعنی مشخص شود که برای چند ماه بعد یا چند سال بعد چه برنامه‌ای دارند و سازماندهی صحیح و مکتوب داشته باشند ما می‌توانیم چشم انداز مثبتی را برای تشکیلات مسئله محور متصور باشیم و مطمئنا تشکل مسئله محور مثل تشکیلات دیگر که بنا به مسائل روز اتفاقات دیگر را دنبال می‌کنند تشکل رو به رشد و پرامیدی است.
اگر یک مسئله، مسئله واقعی جامعه باشد و تشکل‌ها نیز در همان خط حرکت کنند می‌توانند یک بازوی اجرایی قوی برای دستگاه‌های کشور مثل قوه قضائیه و قوه مقننه باشند و در هر کدام که این قوا اهمال کاری کنند تشکل‌ها می‌توانند این‌ها را به سمت مسیر درست هل بدهند. اگر تشکل‌ها همین مسیر را کمی منظم‌تر ادامه بدهند و با توجه به مسائل روز مسئله محوری را دنبال کنند می‌توانند مثمر ثمر باشند و روند آن‌ها روند رو به رشدی خواهد بود و حتی می‌توانند تعیین کننده جامعه برای اینکه به چه کسی جامعه رای بدهد، باشند، چون مردم وقتی ببینند کسی دارد مشکلات آن‌ها را حل می‌کند به او اعتماد می‌کنند و این اعتماد می‌تواند سرچشمه الگومحوری تشکل‌ها باشد که مردم به آن‌ها اعتماد کرده اند.
ارسال نظرات