محققان بررسی کردند
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، از دارو‌های ضد میکروبی برای از بین بردن یا کند کردن رشد باکتری‌ها، ویروس‌ها و سایر میکروارگانیسم‌ها استفاده می‌شود. آن‌ها برای پیشگیری و درمان عفونت‌ها ضروری هستند، اما هنگامی که میکروارگانیسم‌ها مقاومت ضد میکروبی ایجاد می‌کنند، تهدیدی جهانی برای سلامت عمومی محسوب می‌شوند. محققان به بررسی مقاومت باکتری‌ها در برابر نانوذرات نقره پرداختند تا مشخص شود آیا استفاده از آن‌ها در همه جا، راه حلی برای این چالش است یا خود مشکلاتی ایجاد می‌کند.
از دارو‌های ضد میکروبی برای از بین بردن یا کند کردن رشد باکتری‌ها، ویروس‌ها و سایر میکروارگانیسم‌ها استفاده می‌شود. آن‌ها می‌توانند به شکل آنتی‌بیوتیک، برای درمان عفونت‌های بدن، یا به‌عنوان افزودنی یا پوشش روی محصولات تجاری مورد استفاده برای جلوگیری از میکروب‌ها استفاده شوند. این ابزار‌های نجات‌دهنده برای پیشگیری و درمان عفونت در انسان، حیوانات و گیاهان ضروری هستند، اما هنگامی که میکروارگانیسم‌ها در برابر آن‌ها مقاومت نشان می‌دهند، یک تهدید جهانی برای سلامت عمومی محسوب می‌شود، مفهومی که به‌عنوان مقاومت ضد میکروبی شناخته می‌شود.
یکی از عوامل محرک اصلی مقاومت میکروبی، استفاده بیش از حد از عوامل ضد میکروبی است که شامل نانوذرات نقره نیز می‌شود، ماده‌ای که به‌طور فزاینده‌ای در محصولات تجاری استفاده می‌شود و دارای عملکرد بالایی در از بین بردن میکروب است.
گروه گیلبرتسون در دانشکده مهندسی دانشگاه پیتسبورگ سوانسون از سویه‌های آزمایشگاهی E.coli برای درک بهتر مقاومت باکتری‌ها در برابر نانوذرات نقره و تلاش برای پیشگیری از سوء استفاده احتمالی از این ماده استفاده کرد. این تیم به تازگی نتایج خود را در Nature Nanotechnology منتشر کرده است.
لیزا استابریلا، نویسنده اصلی مقاله می‌گوید: «مقاومت باکتریایی در برابر نانوذرات نقره مورد مطالعه قرار نگرفته است، بنابراین گروه ما ساز و کار پشت این رویداد را بررسی کرد. این یک نوآوری امیدوارکننده برای افزودن گزینه‌های جدید به لیست دارو‌های ضد میکروبی است، اما ما باید آن را آگاهانه مطالعه کنیم و شاید استفاده از آن را برای جلوگیری از کاهش اثر بخشی مانند آنتی‌بیوتیک‌های رایج باید مدیریت شود.»
استابریلا E.coli را ۲۰ روز متوالی در معرض نانوذرات نقره قرار داد و رشد باکتری‌ها را در طول زمان کنترل کرد. نانوذرات تقریباً ۵۰ برابر کوچکتر از یک باکتری هستند.
استابریلا می‌گوید: «در ابتدا، باکتری‌ها فقط در غلظت‌های پایین نانوذرات نقره می‌توانستند زنده بمانند، اما با ادامه آزمایش، متوجه شدیم که آن‌ها در دوز‌های بالاتر می‌توانند زنده بمانند. جالب اینجاست که ما دریافتیم، باکتری‌ها در برابر نانوذرات نقره مقاومت می‌کنند.»
این گروه ژنوم E.coli را که در معرض نانوذرات نقره قرار گرفته بود، توالی‌یابی کردند و جهشی در ژنی پیدا کردند که مربوط به یک پمپ جریان است که یون‌های فلزات سنگین را از سلول بیرون می‌راند.
وی افزود: «ممکن است نوعی نقره وارد سلول شود و وقتی وارد می‌شود، سلول جهش می‌کند تا سریع آن را پمپ کند. کار بیشتری برای تعیین اینکه آیا محققان می‌توانند از طریق طراحی ذرات بر این مکانیسم مقاومت غلبه کنند، نیاز است.»
ارسال نظرات