به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، گسترش روزافزون مؤسسات آموزش عالی و عدم کیفیت لازم برای پذیرش دانشجو از یک سو و از سوی دیگر توسعه بی رویه رشتههای دانشگاهی، افزایش آمار بیکاری فارغ التحصیلان، صندلیهای خالی از دانشجو و اتلاف بودجههای هنگفت از سرمایه کشور تنها بخشی از معضلات نظام آموزش عالی در یک دهه اخیر به شمار میرود.
پس از آن که شورای عالی انقلاب فرهنگی اقدام به تصویب به طرح آمایش آموزش عالی کرد و آن را به وزارت علوم جهت اجرا ابلاغ کرد، این وزارت خانه شروع به اجرای برخی از بندهای این طرح کرد که یکی از آنها ادغام موسسات آموزشی هزینه بر و کم فایده در موسسات آموزشی بزرگتر است که اقدامات وزارت علوم مورد اعتراض برخی نمایندگان مجلس واقع شد و شائبه برخورد سلیقه ای در این رابطه مطرح شد. در همین رابطه با علی خاکی صدیق، معاون آموزشی وزارت علوم تحقیقات و فناوری، به گفتگو پرداختیم تا از ساز و کار اجرایی و نظارتی این طرح با خبر شویم.
طرح آمایش آموزش عالی که از هشت بند تشکیل شده در سال ۹۴ توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب و به وزارت علوم جهت اجرا ابلاغ شد. در راستای این طرح وزارت علوم بحث ساماندهی موسسات آموزشی و دانشگاهها همچنین نظام رتبه بندی دانشگاهها و موسسات آموزش عالی که مدتی پیش از سمت وزارت علوم اعلام شد را در دستور کار خود قرار داد. این کار باعث کاهش هزینههای بدون توجیه و همچنین ارتقای کیفیت آموزشی موسسات آموزشی می شود.
در واقع این ساماندهی ساز و کارش بدین صورت است که برخی موسسات کوچک و پراکنده که کیفیت آموزشی و پژوهشی لازم ندارند یا ادغام و یا به دانشگاه های بزرگ تر الحاق می شوند. این موسسات آموزشی بر اساس نسبت استاد به دانشجو پروژه های صنعتی حل مسائل منطقه تعداد مقالات و کارهای پژوهشی ارزیابی می شوند و با این ارزیابی تصمیمگیری درباره الحاق، ادغام یا ادامه کار این موسسات گرفته می شود.
شورای عالی انقلاب فرهنگی که ارائه دهنده این طرح است، خود وظیفه نظارت بر این طرح را برعهده دارد؛ به این شکل که وزارت علوم هر چند وقت یکبار باید یک گزارش کامل از روند اجرای طرح آمایش آموزش عالی را ارائه دهد.